Henri de Lacaze-Duthiers
| Narodziny | |
|---|---|
| Śmierć | |
| Pogrzeb | |
| Narodowość | |
| Trening | |
| Zajęcia |
| Pracował dla | |
|---|---|
| Pole | |
| Członkiem | |
| Różnica |
Felix Joseph Henri de Lacaze-Duthiers jest francuskim anatomem , biologiem i zoologiem morskim , urodzonymw Montpezat (Lot-et-Garonne) i zmarł dniaw Las Fonts ( Dordogne ).
Biografia
Henri de Lacaze-Duthiers jest drugim synem barona de Lacaze-Duthiers, potomkiem starożytnej rodziny Gascon. Studiuje medycynę w Paryżu . Uczęszczał na lekcje Henri-Marie Ducrotay de Blainville (1777-1850) i Henri Milne-Edwards (1800-1885), a po uzyskaniu licencji został jego asystentem na Sorbonie . Jest stażystą w szpitalu Necker u Armanda Trousseau (1801-1867). Doktorat uzyskał w 1851 r. Na podstawie rozprawy pt. De la Paracentesis klatki piersiowej i wysięków opłucnowych, które wymagały jego zastosowania . W 1852 r. Musiał opuścić stanowisko po odmowie złożenia przysięgi po zamachu stanu Ludwika Napoleona Bonaparte (1808-1873). W następnym roku uzyskał stopień doktora nauk ścisłych. Lacaze-Duthiers wyjechał następnie na Baleary, aby badać zwierzęta morskie, a towarzyszył mu jego przyjaciel Jules Haime (1824-1856).
W 1854 r. Powrócił do Paryża i dzięki Henri Milne-Edwardsowi uzyskał stanowisko profesora zoologii na wydziale w Lille . Dziekanem wydziału jest nie kto inny jak Louis Pasteur (1822-1895), który w 1863 roku zarekomendował go jako wykładowcę w École normale supérieure, gdzie jego uczniami byli Alfred Giard i Edmond Perrier .
W 1864 r. Zaczął zastępować Achille Valenciennes (1794–1865) w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej , aw następnym roku objął stanowisko poświęcone historii naturalnej mięczaków , robaków i zoofitów . Został wybrany do Akademii Nauk w 1871 roku . Założył dwa laboratoria poświęcone biologii morza: laboratorium Roscoff w 1872 r. I laboratorium Arago w 1882 r. W Banyuls-sur-Mer . Jego szczątki są pochowane w pobliżu tego ostatniego zakładu, zwrócone w stronę morza, w pomniku zwieńczonym posągiem.
Grafika
Henri de Lacaze-Duthiers jest autorem ponad 250 publikacji, w tym:
- Badania nad żeńską zbroją narządów płciowych owadów , Paryż, L. Martinet,( czytaj online )
- Historia organizacji, rozwoju, zwyczajów i związków zoologicznych dentale (Paryż, 1858).
- Historia naturalna koralowców, organizacja, rozmnażanie, rybołówstwo w Algierii, przemysł i handel (Paryż, 1864).
- Fauna Zatoki Lwia: koral, twardzina zoantharia (Paryż, 1897).
Jest założycielem pisma Archives of Experimental and General Zoology , którym kierować będzie jego uczeń Georges Pruvot (1852-1924), które odgrywa znaczącą rolę w orientacji badań zoologicznych jego czasów. Brał również udział w tworzeniu Francuskiego Stowarzyszenia Postępu Nauki .
Uwagi i odniesienia
- „ Henri de Lacaze-Duthiers ” , w Encyclopédie Larousse (dostęp 20 listopada 2016 ) .
- Strona laboratorium Arago
- „Pomnik Lacaze-Duthiers”, baza Palissy, francuskie Ministerstwo Kultury .
Źródła
- Philippe Jaussaud & Édouard R. Brygoo (2004). Z Ogrodu do Muzeum w 516 biografiach . Narodowe Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu: 630 str.
- Antony Adler, „The Hybrid Shore: The Marine Station Movement and Scientific Uses of the Littoral, 1843–1910” w: Soundings and Crossings Doing Science at Sea: 1800–1970, wyd. autorstwa Katharine Anderson i Helen M. Rozwadowski (Sagamore: Science History Publications, 2016).
- „ Monument de Lacaze-Duthiers ” , zawiadomienie n o IM66002048, baza Palissy , francuski Ministerstwo Kultury
Powiązane artykuły
- Alfred Giard
- Towarzystwo Nauki, Rolnictwa i Sztuki w Lille
- Życie studenckie w Lille od XVIII th do XXI th wieku
- Dokumentacja urzędowa :
- Plik wirtualnego organu międzynarodowego
- Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
- Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
- System dokumentacji uczelni
- Biblioteka Kongresu
- Gemeinsame Normdatei
- Królewska Biblioteka Holenderska
- Biblioteka Narodowa Izraela
- Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
- Biblioteka Narodowa Katalonii
- WorldCat Id
- WorldCat
